Ayutthaya
Door: Inge Janssen
Blijf op de hoogte en volg Inge
23 Juli 2015 | Thailand, Ayutthaya
Papa en mama, jullie zullen gerust zijn dat ik niet in Bangkok Hilton maar in Ayutthaya ben beland. Een klein, schattig, lieflijk stadje vergeleken met Bangkok. Zelfs het geronk van de scooters hier klinkt romantisch. De lucht lijkt echt frisser. Het gras groener. De tempels mooier.
Na een busreis van 4,5 uur - die 1,5 uur zou duren - worden we ergens langs de weg gedumpt. Blijkbaar staan we er wat hulpeloos blij want meteen komt een Thaise mevrouw die vervoer naar het hotel regelt.
Het hotel heeft een prachtige ligging, midden tussen de tempelruïnes in. Aan de balie treffen we een homoseksuele Thai aan die ons meteen aan het werk zet. Voordat we het door hebben varen we in een bootje op de rivier langs 3 grote tempels en voeren we enorme vissen. Ik ben nog steeds op mijn hoede voor de zwemmende babykomodovaranen (check mijn foto's als je me niet gelooft) en schrik daardoor van elke tak en vis. Daarnaast zat er ook een dikke Thai in het water te baden die ook behoorlijk angstaanjagend was.
Op weg naar huis horen we iets ontzettend hard miauwen. Het blijkt een kitten te zijn die hoog in een boom vast zit. De mannen worden de boom in gestuurd terwijl de vrouwen zeggen wat en hoe ze alles moeten doen. Het beestje komt veilig aan grond. Even overwegen we hem mee te nemen maar dan lopen Thai langs die hem liefdevol adopteren. Voor de mensen die me nog steeds bang proberen te maken: ONDERTUSSEN WEET IK DAT HET CHINEZEN ZIJN DIE KATTEN ETEN EN NIET THAI.
De tweede dag in Ayutthaya gaan we met de fiets op pad. We gaan op zoek naar een Boeddhabeeld waar een boom helemaal omheen is gegroeid. Uiteindelijk is alleen het hoofd te zien.
We stranden bij een market waar schoolbussen met kinderen leegstromen en in zwermen aan komen waggelen om een high five van ons als Farang (buitenlanders - foreigners - farang) te scoren. Wanneer ik daarna nog op de foto moet met Thaise mannen voel ik me al helemaal een bekendheid. Dit begint er meer op te lijken.
Vanavond nemen we de nachttrein naar Chiang Mai (waar ik uiteindelijk ook ga wonen) om het daar alvast een beetje te verkennen. Spanneeend!
Na een busreis van 4,5 uur - die 1,5 uur zou duren - worden we ergens langs de weg gedumpt. Blijkbaar staan we er wat hulpeloos blij want meteen komt een Thaise mevrouw die vervoer naar het hotel regelt.
Het hotel heeft een prachtige ligging, midden tussen de tempelruïnes in. Aan de balie treffen we een homoseksuele Thai aan die ons meteen aan het werk zet. Voordat we het door hebben varen we in een bootje op de rivier langs 3 grote tempels en voeren we enorme vissen. Ik ben nog steeds op mijn hoede voor de zwemmende babykomodovaranen (check mijn foto's als je me niet gelooft) en schrik daardoor van elke tak en vis. Daarnaast zat er ook een dikke Thai in het water te baden die ook behoorlijk angstaanjagend was.
Op weg naar huis horen we iets ontzettend hard miauwen. Het blijkt een kitten te zijn die hoog in een boom vast zit. De mannen worden de boom in gestuurd terwijl de vrouwen zeggen wat en hoe ze alles moeten doen. Het beestje komt veilig aan grond. Even overwegen we hem mee te nemen maar dan lopen Thai langs die hem liefdevol adopteren. Voor de mensen die me nog steeds bang proberen te maken: ONDERTUSSEN WEET IK DAT HET CHINEZEN ZIJN DIE KATTEN ETEN EN NIET THAI.
De tweede dag in Ayutthaya gaan we met de fiets op pad. We gaan op zoek naar een Boeddhabeeld waar een boom helemaal omheen is gegroeid. Uiteindelijk is alleen het hoofd te zien.
We stranden bij een market waar schoolbussen met kinderen leegstromen en in zwermen aan komen waggelen om een high five van ons als Farang (buitenlanders - foreigners - farang) te scoren. Wanneer ik daarna nog op de foto moet met Thaise mannen voel ik me al helemaal een bekendheid. Dit begint er meer op te lijken.
Vanavond nemen we de nachttrein naar Chiang Mai (waar ik uiteindelijk ook ga wonen) om het daar alvast een beetje te verkennen. Spanneeend!
-
26 Juli 2015 - 12:40
Jos En May:
Super Inge en leuk om via deze weg jullie belevenissen bij te houden. Al heel wat cultuur gesnoven lees ik. Super dat je het wel naar je zin hebt. Geniet ervan meid een half jaar is zo voorbij. Liefs.xx -
29 Juli 2015 - 12:01
Carla En Jan:
Hoi Inge,
leuk om jullie te volgen. Mijn mail als reactie op die van jouw is niet aangekomen, dus we volgen je zo.
Jan vroeg zich af of je met blote armen in een tempel mag. Veel succes met alles wat op je pad komt, o.a. je bum. -
03 Augustus 2015 - 13:02
Inge Janssen:
Hallooo!
Met blote armen in de tempel verschilt per tempel. In sommige gebouwen mocht het wel en bij andere kreeg je een sarong. De bumgun lukt inmiddels trouwens wel. Het is ook heel effectief om kakkerlakken en salamanders uit de buurt te houden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
