Back to basic in Pai
Blijf op de hoogte en volg Inge
29 Juli 2015 | Thailand, Chiang Mai
Het ultieme hippieparadijs, 134 km van Chiang Mai vandaan. Verscholen, hoog in de bergen. Alleen te bereiken via 732 bochten. Dresscode : dreadlocks, neuspiercings, wijde broeken en bij voorkeur een 'ik-douche-in-de-regen-geur'.
De weg naar Pai is een beruchte weg. Aziaten halen het dorp niet zonder minstens 1 keer over hun nek te gaan. Verkeersborden langs de kant geven 'kotsplek over 100 meter' aan. Er zijn shirtjes te koop met 'I've survived the road to Pai'. En dat ga ik dus ook proberen. Buiten dat we onderweg zijn opgelicht door de politie, zijn we de reis zonder kleerscheuren doorgekomen. En dat nog wel op een motor! Om de zoveel kilometer stoppen we bij schattige, onhygiënische tentjes om te eten en te drinken, maar vooral om onze pijnlijke billetjes rust te geven.
Wanneer we Pai binnen rijden valt meteen een enorme witte Boeddha op een berg op. Er zitten veel tempeltjes hoog in de bergen waarvan slechts de gouden of witte punten van de tempel uitsteken.
We verblijven in een hutje op palen naast uitgestrekte rijstvelden die tot aan de bergen reiken. 's Nachts hoor je niets - buiten de gebruikelijke krekels, vogels en krijsende salamanders. Gelukkig heb ik dit keer geen varanen gespot.
In Pai gaan op olifanten rijden en ze wassen in een rivier. Er zijn 3 olifanten op dat moment : Fried Egg, Pom Phen en mijn favoriet Otje. In mijn enthousiasme ging ik met Otje knuffelen. Otje voorzag haar kans, wikkelde haar slurf om mijn benen heen en ging me heen en weer schudden en schommelen. Daarna tufte ze nog een keer op me. Dit spel herhaalde zich 4 keer en toen besloten de mahouts (olifantenrijders) dat we maar eens op een olifanten moesten gaan klimmen. Danny en ik kregen Pom Phen, de kleinste. Cornelie en Cornelis moesten het met Fried Egg doen en de Duitse meisjes kregen mijn Otje.
Het klimmen op de olifant was al een heel avontuur op zich. Aangezien wij niet in zo'n stoeltje op de olifanten gingen zitten (dat is namelijk mishandeling want die rug kan dat niet aan) maar het gewoon met onze blote handen en voeten moesten doen. Via de poten van de olifanten en de nek moet je er boven op zien te krabbelen. Dat leverde een mooi plaatje op waar de kleine Thaise mahouts in alle macht ons er op proberen te duwen en Cornelie achterste voren op de olifant terecht kwam.
Toen we uiteindelijk zaten begon onze tocht op Pom Phen. Onze mahout was een jonge kleine Thai met een penseelsnorretje en een muizengezicht. Hij had er nogal veel plezier in om met een stok tegen takken aan te duwen waardoor Danny en ik zeiknat werden. Gelukkig waren wij langer en hadden we geen stok nodig zodat hij uiteindelijk meer doorweekt was. 2 uur lang trokken we met onze olifantjes door rijstvelden en de jungle waarna we bij een rivier eindigden. De olifanten liepen de rivier in terwijl wij nog op hun rug zaten. Fried Egg vond het leuk om te duiken. Otje ging steeds wild schudden zodat de Duitse meisjes in de rivier belanden en onze kleine lieve Pom Phen ging gewoon een beetje zitten en een beetje kijken in de rivier en spoot af en toe vrolijk wat water naar achteren. Terug bij het kamp mochten we opwarmen in de bubbelbadjes.
Na 2 nachten in Pai reden we weer terug naar Chiang Mai. Onderweg komen we het leger tegen die een controle uitvoerde. Waar we door de politie werden opgelicht, moesten Danny en ik dit keer met de officier en wat soldaten op de foto. Zo poseerden we voor een gebouw en moesten we daarna aan een tafel komen zitten en doen alsof we koffie dronken met de beste mannen. Daarna mochten we weer door. Waarschijnlijk komen jullie ons over een tijd tegen in propagandamateriaal als het Thaise leger de wereld gaat veroveren.
30 kilometer verderop komen we een park met geisers en warmwaterbronnen tegen. De geisers spuiten op dit moment 1 meter hoog, een aantal jaar daarvoor was dat nog 5 meter. Op de borden staat dat over een aantal jaar spuitende geisers uitgestorven zijn en dat het zielige kokende poeltjes worden.
Uiteindelijk komen we weer aan in Chiang Mai waar de Mickey Mouse fan/hoteleigenaresse me hartelijk verwelkomt met een knuffel.
De weg naar Pai is een beruchte weg. Aziaten halen het dorp niet zonder minstens 1 keer over hun nek te gaan. Verkeersborden langs de kant geven 'kotsplek over 100 meter' aan. Er zijn shirtjes te koop met 'I've survived the road to Pai'. En dat ga ik dus ook proberen. Buiten dat we onderweg zijn opgelicht door de politie, zijn we de reis zonder kleerscheuren doorgekomen. En dat nog wel op een motor! Om de zoveel kilometer stoppen we bij schattige, onhygiënische tentjes om te eten en te drinken, maar vooral om onze pijnlijke billetjes rust te geven.
Wanneer we Pai binnen rijden valt meteen een enorme witte Boeddha op een berg op. Er zitten veel tempeltjes hoog in de bergen waarvan slechts de gouden of witte punten van de tempel uitsteken.
We verblijven in een hutje op palen naast uitgestrekte rijstvelden die tot aan de bergen reiken. 's Nachts hoor je niets - buiten de gebruikelijke krekels, vogels en krijsende salamanders. Gelukkig heb ik dit keer geen varanen gespot.
In Pai gaan op olifanten rijden en ze wassen in een rivier. Er zijn 3 olifanten op dat moment : Fried Egg, Pom Phen en mijn favoriet Otje. In mijn enthousiasme ging ik met Otje knuffelen. Otje voorzag haar kans, wikkelde haar slurf om mijn benen heen en ging me heen en weer schudden en schommelen. Daarna tufte ze nog een keer op me. Dit spel herhaalde zich 4 keer en toen besloten de mahouts (olifantenrijders) dat we maar eens op een olifanten moesten gaan klimmen. Danny en ik kregen Pom Phen, de kleinste. Cornelie en Cornelis moesten het met Fried Egg doen en de Duitse meisjes kregen mijn Otje.
Het klimmen op de olifant was al een heel avontuur op zich. Aangezien wij niet in zo'n stoeltje op de olifanten gingen zitten (dat is namelijk mishandeling want die rug kan dat niet aan) maar het gewoon met onze blote handen en voeten moesten doen. Via de poten van de olifanten en de nek moet je er boven op zien te krabbelen. Dat leverde een mooi plaatje op waar de kleine Thaise mahouts in alle macht ons er op proberen te duwen en Cornelie achterste voren op de olifant terecht kwam.
Toen we uiteindelijk zaten begon onze tocht op Pom Phen. Onze mahout was een jonge kleine Thai met een penseelsnorretje en een muizengezicht. Hij had er nogal veel plezier in om met een stok tegen takken aan te duwen waardoor Danny en ik zeiknat werden. Gelukkig waren wij langer en hadden we geen stok nodig zodat hij uiteindelijk meer doorweekt was. 2 uur lang trokken we met onze olifantjes door rijstvelden en de jungle waarna we bij een rivier eindigden. De olifanten liepen de rivier in terwijl wij nog op hun rug zaten. Fried Egg vond het leuk om te duiken. Otje ging steeds wild schudden zodat de Duitse meisjes in de rivier belanden en onze kleine lieve Pom Phen ging gewoon een beetje zitten en een beetje kijken in de rivier en spoot af en toe vrolijk wat water naar achteren. Terug bij het kamp mochten we opwarmen in de bubbelbadjes.
Na 2 nachten in Pai reden we weer terug naar Chiang Mai. Onderweg komen we het leger tegen die een controle uitvoerde. Waar we door de politie werden opgelicht, moesten Danny en ik dit keer met de officier en wat soldaten op de foto. Zo poseerden we voor een gebouw en moesten we daarna aan een tafel komen zitten en doen alsof we koffie dronken met de beste mannen. Daarna mochten we weer door. Waarschijnlijk komen jullie ons over een tijd tegen in propagandamateriaal als het Thaise leger de wereld gaat veroveren.
30 kilometer verderop komen we een park met geisers en warmwaterbronnen tegen. De geisers spuiten op dit moment 1 meter hoog, een aantal jaar daarvoor was dat nog 5 meter. Op de borden staat dat over een aantal jaar spuitende geisers uitgestorven zijn en dat het zielige kokende poeltjes worden.
Uiteindelijk komen we weer aan in Chiang Mai waar de Mickey Mouse fan/hoteleigenaresse me hartelijk verwelkomt met een knuffel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
