Chiang Mai

De nachttrein heeft ons naar Chiang Mai gebracht. Rond 7 uur worden we wakker en kunnen we vanuit ons bed naar de prachtige cultuur van het noorden staren. Het spoor loopt midden tussen de bergen en de jungle. Af en toe zien we een rijstboerderij. In de achtertuinen van de mensen staan geen honden, maar koetjes, vastgebonden aan een touw. Door de grote hangende oren lijken de koetjes eigenlijk meer op Coco, mama's konijn van vroeger.
Op het treinstation van Chiang Mai staan verschillende taxichauffeurs te wachten met een Red Truck, een uit de kluiten gewassen versie van een Tuk-Tuk, maar zonder de regenboogkleurige lichtjes. Terwijl de chauffeur ons naar het hotel brengt lezen we de verhalen die klanten van de chauffeur hebben geschreven. Het hotel wordt gerund door een vrouw die het onderste deel van haar hoofd gemillimeterd heeft. Ze heeft een hartje op haar achterhoofd geschoren, en bovenop lang haar in een knotje. Ze zit helemaal onder de tatoeages van Mickey Mouse. Ook het zwembad heeft de vorm van Mickey Mouse.
Het hotel ligt op loopafstand van het centrum, waar we de Saturdaynight Market bezoeken. Overal staan kraampjes met kleren, fruit, insecten, som tam (oftewel papayasalade), massagevrouwtjes, houtsnijwerk en nog ongeveer duizend andere dingen. Om de 5 meter staat er een kindje met een gitaar en microfoon op te treden om haar school te kunnen betalen die volop worden aangemoedigd en veel geld krijgt toegestopt, terwijl er nog vaker een uitgemagerde lichamelijk of geestelijk gehandicapte staat te bedelen die compleet genegeerd wordt.
De volgende dag besluiten we tijgers te gaan knuffelen in Tiger Kingdom. Uiteraard hebben we eerst onderzoek gedaan of de tijgers niet gedrogeerd worden want ik ga niet betalen voor dierenmishandeling. Eenmaal aangekomen geloof ik meteen dat ze niet echt gedrogeerd zijn aangezien een kleine jonge tijger genaamd Ana mijn wapperende kimono aanvalt. Verder probeerde een andere kleine tijger genaamd Charlie Danny zijn vinger op te eten en de verzorgers te slaan. Verder waren ze wel lief en knuffelig en wil ik zeker een keer terug - dan mag ik ze namelijk de fles geven van de verzorger. Naast dwerggeiten, microbiggetjes, kittens, hondjes, dwergkonijn, kippen en een shetlandpony besluit ik dat ik nu ook wat wollige tijgertjes wil. Cornelie en Cornelis gaan overigens met de grote tijgers knuffelen maar daar mag je dan weer niet mee spelen. Aan de staart trekken was ook niet echt een optie. De grote katten worden ingeruild voor de kleinere katten in kattencafé Catmosphere. Er lopen daar ongeveer 20 katten rond, van verschillende soorten. Ze zijn minder knuffelig dan de tijgers helaas, maar er waren wel lekkere frietjes.
Verder hebben we ook een filmavondje gedaan. We hebben Ted 2 in de bioscoop gezien (aanrader voor als die in Nederland uitkomt). Een kaartje voor de nieuwste films kost hier ongeveer 3.50, en op woensdag zelfs maar 1.50. Voordat de film begint klinkt het volkslied en moet iedereen opstaan om eer te betonen aan de Koning en Koningin van Thailand. Als je dat niet doet, of de koning beledigd, eindig je gegarandeerd in de gevangenis. In Bangkok is er elke dag stipt om 18:00 een momentje van eerbetoon. Overal hoor je dan opeens het volkslied door de luidsprekers klinken en dan lijkt het alsof de wereld even stil staat. Iedereen stopt letterlijk met wat die doet om rechtop te staan met het hand op het hart, eventueel meezingend. Best bijzonder om te zien.
Na 4 dagen Chiang Mai, staat Pai op de planning. 732 bochten. En ik ben nooit over mijn wagenziekte heen gegroeid. Yes.